会員のコメント
agonia japanese v3 |
Agonia.net | ポリシー | Mission | お問い合わせ | 会員登録 | ||||
記事 コミュニティ コンテスト 随筆、エッセイ マルチメディア 個人の世界 詩 新聞 短編 _QUOTE 脚本 スペシャル | ||||||
|
||||||
agonia 推薦された作品
Romanian Spell-Checker お問い合わせ |
- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2005-12-04 | [この作品をこのようにご覧ください espanol] | 次の方が提供されました Valeria Pintea
Campanas de Bastabales:
cando vos oyo tocar, mórrome de soidades. I Cando vos oyo tocar, campaniñas, campaniñas, sin querer torno á chorar. Cando de lonxe vos oyo, penso que por min chamades, e d'as entrañas me doyo. Dóyome de dor ferida, qu'antes tiña vida enteira y hoxe teño media vida. Sólo media me deixaron os que d'aló me trouxeron os que d'aló me roubaron. Non me roubaron, traidores, ¡ai!, uns amores toliños, ¡ai!, uns toliños amores. Qu'os amores xa fuxiron... As soidades viñeron... De pena me consumiron. II Aló pol-a mañanciña subo enriba dos outeiros lixeiriña, lixeiriña. Com'unha craba lixeira, para oir d'as campaniñas a batalada pirmeira. A pirmeira d'alborada que me traen os airiños, por me ver máis consolada. Por me ver menos chorosa, n-as suas alas m'a traen rebuldeira e queixumbrosa. Queixumbrosa e retembrando por antr'a verde espesura, por antr'o verde arborado. E pol-a verde pradeira, por riba d'a veiga llana, rebuldeira e rebuldeira. III Paseniño, paseniño, vou pol-a tarde calada, de Bastabales camiño. Camiño d'o meu contento; y en tanto o sol non se esconde, n-unha pedriña me sento. E sentada estou mirando cómo'a lua vai saindo, cómo o sol se vai deitando. Cál se deita, cál se esconde, mentras tanto corre a lua sin saberse para donde. Para donde vai tan soya, sin qu'ôs tristes qu'a miramos nin nos fale, nin nos oya. Que si oíra e nos falara, moitas cousas lle dixera, moitas cousas lle contara.
|
||||||||
文学・詩・文化の会。記事・エッセイ・短編・古典風の詩を書いたり、鑑賞したり、コンテストに参加したりしてみてください。 | |||||||||
許可なくこのサイトの作品を複写することは禁じられています
Copyright 1999-2003. Agonia.Net
E-mail | 出版および個人情報に関するポリシー